|
De daders
Reinhard Heydrich 1904-1942 Adolf Eichmann 1906-1962
Alfred Meyer 1891-1945 Georg Leibbrandt 1899-1982
Wilhelm Stuckart 1902-1953 Erich Neumann 1892-1948
Roland Freisler 1893-1945 Josef Bühler 1904-1948
Martin Luther 1895-1945 Gerhard Klopfer 1905-1987
Friedrich Kritzinger 1890-1947 Otto Hofmann 1896-1982
Heinrich Mueller 1900 - 19?? Karl Schoengarth 1903-1946
Rudolf Lange 1910-1945 |
|
In dit huis beraadslaagden op 20 januari 1942 onder
voorzitterschap van SS-Gruppenführer - SS-Majoor Generaal Reinhard
Heydrich, de chef van het bureau voor rijksveiligheid, veertien
topambtenaren uit de ministeriële bureaucratie en van de SS over de
organisatorische uitvoering van de beslissing om de Europese joden naar
het oosten te deporteren en te vermoorden. Naar deze plaats werden de
besprekingen de 'Wannseeconferentie' genoemd. De notulen van deze
conferentie van de hand van Adolf Eichmann werden in 1947 in de dossiers
van Buitenlandse Zaken gevonden. Aan de vooravond van 31 juli 1941
presenteerde het hoofd van de RSHA, SS-Gruppenführer Reinhard
Heydrich, het hierna volgende document voor goedkeuring en handtekening
aan Reichsmarschall - Rijksmaarschalk Hermann Göring:
Rijksmaarschalk van het Groot Duitse Rijk
Berlijn, 31 juli 1941 Gevolmachtigde voor het Vier jaren
plan Voorzitter van de Ministeriële Raad voor de Verdediging van het
Rijk Aan het Hoofd van de Veiligheidspolitie en de SD, SS
Gruppenführer - Majoor Generaal Heydrich Berlijn.
Ter aanvulling van het
besluit van 24 januari 1939 om het Joodse vraagstuk op te lossen waarbij
de bestaande methodes van emigratie en en evacuatie met succes werden
toegepast, belast ik u hiermee om elke noodzakelijke maatregel te treffen,
uit organisatorisch-, praktisch- en materieel oogpunt gezien, teneinde tot
de Gesamtlösung der Judenfrage - volledige oplossing van het Joodse
vraagstuk voor het Duitse Rijk in Europa te komen. Voor zo ver andere
centrale organisaties hierbij betrokken zullen zijn, is het noodzakelijk
dat ook zij van dit plan op de hoogte gesteld
worden.
Verder draag ik u op
zo spoedig mogelijk een overzicht van het volledige plan, met daarin de
voorlopig vereiste organisatorische-, praktische- en materiële maatregelen
noodzakelijk voor het uitvoeren van de voorgestelde Endlösung der
Judenfrage - eindoplossing van het Joodse vraagstuk, aan mij voor te
leggen.
(handtekening)
Göring
Hiermee wees Hermann
Göring, Bevelhebber van de Luchtmacht, President van de Rijksdag, Minister
President van Pruisen, en na Hitler, de nummer twee van de Nationaal
Socialistische Partij, Heydrich aan als de organisator van het
vernietigingsplan. Hitler had hem bijzondere volmachten verstrekt om de
nodige maatregelen tegen de Joden te nemen. Ten gevolge hiervan vond een
geheime vergadering plaats op 20 januari 1942, waaraan 15 top nazi
functionarissen en Duitse regeringsleiders deelnamen. Ze kwamen bij elkaar
in een landhuis in Berlijn dat aan de 'Wannsee' lag. Vandaar dat deze
vergadering de naam Wannsee Konferenz - Wannseeconferentie
kreeg.
Reinhard Heydrich, de
afgevaardigde namens het Hoofd van de SS - Heinrich Himmler, organiseerde
deze vergadering met als hoofddoel het Joodse vraagstuk van Europa te
bespreken met vooraanstaande regeringsleiders die geen SS posities
bekleedden, waaronder de staatssecretarissen van het Ministerie van
Buitenlandse Zaken en Justitie. Hun medewerking was noodzakelijk. De
nazi's noemden hun nauwkeurig berekende plan, om alle Europese Joden te
vermoorden, 'de eindoplossing.' Deze actie staat nu bekend als de
Holocaust. Het lag in de bedoeling om de zaak geheim te houden. Heydrich
en Eichmann spraken over diverse methoden van doden, over liquidatie en
vernietiging, terwijl de anderen luisterden. De meesten begrepen wat
bedoeld werd, maar niet allen. Tenslotte gaven allen wel hun toestemming
voor het plan.
Wel moet hier
aan toegevoegd worden dat na de inval in de USSR, mobiele doodseskaders
reeds bezig waren met het doden van honderdduizenden Joden in het gebied
van de Sovjet Unie dat door de nazi's veroverd was. Tijdens de
Wannseeconferentie werd de 'eindoplossing' formeel aan niet-nazi leiders
voorgelegd. Hun medewerking werd vereist. Zij moesten meehelpen om Joden
vanuit het gehele Duits bezette gebied van Europa naar
SS-vernietigingskampen in Polen te zenden. Dit is de eerste keer in de
geschiedenis van de mens dat een moderne staat het op zich nam om een
volledig volk uit te roeien.
Links staan de foto's van de 15 mannen die bij de Wannseeconferentie
aanwezig waren. Het Hoofd van de Veiligheidspolitie en SD, SS
Gruppenführer Heydrich, SS Obersturmbannführer Colonel Adolf Eichmann,
Districthoofd Dr. Alfred Meyer, Rijksambtleider Dr. Georg Leibbrandt,
Staatssecretaris Dr. Wilhelm Stuckart, Staatssecretaris Erich Neumann,
Staatssecretaris. Roland Freisler, Staatssecretaris Dr. Josef Bühler,
Onderminister Dr. Martin Luther, SS-Oberführer Gerhard Klopfer, Directeur
Generaal Friedrich Kritzinger, SS-Gruppenführer Otto Hofmann,
SS-Gruppenführer Heinrich Müller, SS- Oberführer Dr. Karl Schoengarth and
SS-Sturmbannführer Dr. Rudolf
Lange.
Van een eerder idee om
alle Europese Joden naar Madagascar te deporteren werd afgezien omdat het
niet praktisch bleek in oorlogstijd. In plaats daarvan hield het nieuwe
plan in dat alle Europese Joden bijeengedreven zouden worden in zogenaamde
werkkampen in het Oosten. Werk- en woonccommodatie zouden er op gericht
zijn om het sterven 'door natuurlijke omstandigheden' te bevorderen.
Overlevenden zouden 'dienstovereenkomstig' behandeld
worden.
'Dienstovereenkomstig'
was een eufemistische term voor vernietiging. In de duidelijk aangegeven
notulen van de Wannseeconferentie kwam het woord 'vernietiging' niet voor.
Binnen enkele maanden na de vergadering werden echter de eerste gaskamers
in de vernietigingskampen in Polen geïnstalleerd. De zes kampen in kwestie
waren Belzec, Birkenau, Chelmno, Majdanek, Sobibor, en Treblinka. De
verantwoordelijkheid voor het gehele project lag bij
Reichsführer-SS Heinrich Himmler, het Hoofd van de Gestapo en de
Waffen-SS. |
|